“Kochajcie książkę bo ona
ułatwi wam życie,
jak przyjaciel pomoże
zorientować się w pstrej
i burzliwej plątaninie
myśli uczuć, zdarzeń”.
Janusz
Korczak
CZYTAJMY
DZIECIOM!
Wielu dzieciom
czytanie książek kojarzy się z nudą i przykrością. Tracą szansę na
ciągłą edukację, na stały swój rozwój intelektualny. Dlaczego? Ponieważ
nawyk czytania i miłości do książek musi powstać w dzieciństwie. Badania
wskazują, że dzieci spędzają wolny czas na oglądaniu telewizji, grach
komputerowych, słuchaniu radia. Przyczyn takiego stanu należy poszukiwać
w systemie wartości preferowanym w naszej kulturze. Przeprowadzone
badania czytelnicze potwierdzają spadek zainteresowania książką na rzecz
środków masowego przekazu.
ZALETY
GŁOŚNEGO CZYTANIA KSIĄŻEK DZIECIOM
Pierwszymi przewodnikami po świecie dla dziecka są rodzice i to właśnie
od ich komentarzy i doboru książek zależy w dużym stopniu oddziaływanie
literatury na dziecko.
Oto kilka
najważniejszych zalet głośnego czytania książek dzieciom:
- buduje mocną więź między
rodzicem i dzieckiem,
- czytając,
dorosły staje się pośrednikiem między dzieckiem a książką, ważnym
przewodnikiem po bogatym świecie doznań,
- stymuluje
rozwój mózgu,
- tworzy skojarzenie
czytania z przyjemnością i poczuciem myślenia,
- rozbudza
zainteresowania,
- stymuluje
rozwój emocjonalny,
- uczy wartości moralnych,
- ułatwia
naukę w szkole,
- uczy
nieagresywnych sposobów rozwiązywania problemów i konfliktów,
- kształtuje nawyk
czytania i zdobywania wiedzy na całe życie,
- jest najlepszą
inwestycją w pomyślną przyszłość dziecka.
- czytaniu towarzyszy
atmosfera ciepła, intymności, co sprzyja nawiązywaniu bliskich
kontaktów.
JAK CZYTAĆ DZIECIOM KSIĄŻKI
Rodzice
często poprzestają na obdarowywaniu dziecka książkami, podobnie jak
zabawkami. Dziecko oglądając obrazki bez udziału któregoś z rodziców
czerpie niewiele korzyści z takiego kontaktu z książką. Literatura może
pomagać, a może też przynosić pewne niepokoje, które tylko dorosły może
rozładować. Dużą rolę odgrywa sposób przekazywania dzieciom przez
dorosłych treści książki.
Należy
zapewnić też odpowiednie warunki do słuchania literatury, a więc:
- możliwa
cisza w trakcie czytania,
- kolorowe ilustracje w
książce, które pobudzą wyobraźnię dziecka,
- zrozumiała treść
książek,
- wolne, wyraźne czytanie.
- dziecko powinno być
wypoczęte i wyciszone.
Po przeczytaniu dziecko lubi
jeszcze raz obejrzeć sobie ilustracje w książce i może do niej wracać
kilka razy. Dobrze jest więc, jeśli książka ma twarde okładki- wtedy
będzie dłużej służyć dziecku. Ilustracje rozbudzają wyobraźnię dziecka,
pomagają uzyskać odpowiedź na pytania, nasuwające się w trakcie ich
oglądania. Jeżeli żadne z rodziców nie zajmie się w tym czasie
dzieckiem, rzuca ono wkrótce książkę w kąt, gdyż jest znudzone,
sfrustrowane, wyrywa kartki lub bazgrze na nich kolorowymi flamastrami
skutecznie je niszcząc. Co gorsza, obcując w ten sposób z książkami, nie
może nauczyć się ich szanowania.
KRYTERIA
WYBORU KSIĄŻEK DO GŁOŚNEGO CZYTANIA DZIECIOM
opracowane przez Fundację „ABCXXI – Program Zdrowia Emocjonalnego”,
inicjatora kampanii „Cała Polska czyta dzieciom”
Kryteria, jakimi kieruje się Fundacja przy
polecaniu książek do głośnego czytania dzieciom, służą z jednej strony
podnoszeniu ogólnego poziomu kultury i wiedzy, z drugiej zaś ochronie
i wspieraniu zdrowia emocjonalnego dziecka.
Fundacja proponuje, by do głośnego
czytania dzieciom wybierać książki:
- skierowane
do dziecka i ciekawe dla niego
- sensowne - o czymś
istotnym dla dziecka lub uczące czegoś ważnego
-
napisane lub tłumaczone
poprawną i ładną polszczyzną
- uczące racjonalnego
myślenia
- przynoszące wiedzę i/lub
rozrywkę na wysokim poziomie
-
rozwijające dobry smak i
poczucie humoru
-
niosące przesłanie
szacunku wobec dziecka, ludzi, innych istot, zwierząt, przyrody, kraju,
uznanych norm społecznych i prawa
-
dostosowane do wieku i
wrażliwości dziecka, nie wzbudzające lęków i niepokoju
-
niosące pozytywny przekaz
moralny, promujące wzorce właściwych postaw i zachowań
-
rozwijające wrażliwość
estetyczną
-
kształtujące postawę
optymizmu i wiary w siebie oraz pozytywne nastawienie do świata
-
unikające stereotypów
związanych z płcią – np. że dziewczęta nie umieją myśleć racjonalnie, a
ich głównym zadaniem jest podobać się i zaspokajać potrzeby innych,
że chłopcy mają być twardzi i niewrażliwi, ich niekulturalne lub
nieodpowiedzialne zachowania toleruje się „bo są chłopcami” itp.
-
unikające stereotypów
kulturowych, rasowych, narodowych etc., nawet jeśli podane są w
niewinnej lub humorystycznej formie: że dzieci można bić, że przemoc
jest akceptowanym sposobem rozwiązywania problemów, że wyśmiewanie
innych świadczy o poczuciu humoru, nieuczciwość jest dozwolona lub
akceptowana (np. ściąganie), że cwaniactwo lub łamanie norm jest dowodem
zaradności, że ludzie danej rasy/narodowości są źli, głupi, nieuczciwi
itp.
-
unikające przemocy nawet w
zabawie
JAK CZYTAMY W NASZYM
PRZEDSZKOLU
Od tego roku nasze przedszkole
należy do „Klubu Czytających Przedszkoli”, którego twórcą jest kampania
„Cała Polska czyta dzieciom”. W takim przedszkolu wszystkie nauczycielki
czytają dzieciom co najmniej 20 minut dziennie. Oprócz nauczycielek i
rodziców do głośnego czytania dzieciom zapraszani są różni goście. W
roku szkolnym 2004/2005 w grupie dzieci najmłodszych czytały następujące
osoby:
1. Inspektor
Wydziału Oświaty przy Urzędzie Miasta Ełk - Anna Kania
2. Dyrektor
Miejskiego Przedszkola i Żłobka „Ekoludki” - Anna Sierotko
3. Wizytator-
Barbara Dziuba
4. Dyrektor
Szkoły Podstawowej Nr 7- Leszek Sobczak
5. Przewodnicząca
Komisji Oświaty przy Urzędzie Miasta- Barbara Skopowska
6. Dyrektor
Miejskiej Biblioteki w Ełku- Iwona Drażba
7. Ekologz
Nadleśnictwa Ełk w Mrozach- Izabella Poletyło
8. Prezes
Zarządu Ełckiego Stowarzyszenia Ekologicznego w Ełku- Roman
Paczkowski
9. Komendant
Powiatowej Policji w Ełku - Marek Hyzopski
10.
Nauczyciel ze Szkoły
Podstawowej Specjalnej Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Misjonarek w
Ełku- Małgorzata Kiryłło
Wszystkie osoby bardzo chętnie
przyjmowały zaproszenia do przedszkola aby spotkać się z dziećmi i
poczytać im bajki. Wielu gości przyniosło ulubione książki z własnego
dzieciństwa lub swoich dzieci. Trzylatki nie tylko słuchały czytanego
tekstu, ale również śpiewały i tańczyły razem z gośćmi.
Poprzez udział ludzi dorosłych w głośnym
czytaniu:
- zwróciłam
uwagę dorosłym na formę spędzania czasu z dzieckiem jako alternatywę
oglądania telewizji i gier komputerowych,
- wzmocniłam
więzi rodzinne,
- rozwijałam
u dzieci i dorosłych nawyk czytania książek, rozbudziłam wyobraźnię i
aktywność intelektualną dzieci.
Małgorzata
Ignatowicz
|